فیلم سینمایی «عطرآلود» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست، وارد شبکه نمایش خانگی شد.
به گزارش آژانس خبری سینمادرام، به نقل از روابط عمومی پروژه، ملودرام عاشقانه «عطرآلود»، محصول سازمان سینمایی سوره، به کارگردانی هادی مقدم‌دوست، نویسندگی حسین حسنی و تهیه‌کنندگی یوسف منصوری پس از پایان اکران آنلاین، وارد شبکه نمایش خانگی شد.
بدین ترتیب این اثر سینمایی اکنون در پلتفرم‌های «نماوا»، «روبیکا»، «آپرا»، «آپارات» و «نمافیلم» منتشر شده است.
همچنین سازمان سینمایی سوره در ادامه اقدامات خود در مناسب‌سازی آثار سینمایی ویژه ناشنوایان، فیلم سینمایی «عطرآلود» را به عنوان اولین اثر سینمایی‌اش همزمان با عرضه در پلتفرم‌های عمومی، برای ناشنوایان نیز مناسب‌سازی و در پلتفرم لیندو منتشر کرده است.
«عطرآلود» قصه بوئیدن و چشیدن طعم لحظه‌ها و مجالی برای شنیدن روایت زندگی «علی» و «عاطفه»، زوجِ جوانِ عاشق است که مسیر رسیدن به رویاهایشان از رنج و امیدواری می‌گذرد.
مصطفی زمانی، هدی زین‌العابدین، کوروش تهامی، همایون ارشادی، حسام محمودی، سودابه بیضایی و شهروز ابراهیمی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
از نگاه منتقدان
محمدتقی فهیم منتقد پیشکسوت سینما
تو فیلمساز میشی ؛ عطرآلود
هادی مقدم دوست در فیلم عطرآلود با توجه برخی جزییات نسبت به کار اولش، یعنی سر به مهر جلو کشیده است. درجایی از فیلم گفته می‌شود که “تو نه عطرسازی و نه عطرساز میشی” ولی مقدم دوست با این فیلم نشان داد که فیلمساز می‌شود، یعنی هنوز یک فیلم دیگر جا دارد تا تکلیف‌اش روش شود که ماندگار این زمین خواهد شد یا بهتر است همچنان به نوشتن و آموزش بپردازد. در سینمای بی شغل ایران که کمتر فیلمسازی به سمت قصه‌پردازی پیرامون شغل و صنعت می‌رود، غبارآلود بر بستر صنعت عطر طراحی شده است و با اینکه کالایی مصرفی است با این حال ارزشمند است اما کار فیلمساز وقتی سخت شده که بنا را بر نمایشی کردن بوی عطر در سینما کرده است از همینجا فیلم به جای پیچش، در گردش روی انواع شیشه و وسایل عطرسازی می‌چرخد، برای همین توجه به اجزای ملودرام خانواده محور تبدیل به پروسه‌ای در عرض و خسته‌کننده می‌شود. مثلا تکرار صحبت‌های پدر و مادر با فرزند در رحم، تکرار کوله کشی علی (زمانی) و … راه‌کار تاثیر حسی می‌شود. غافل ازاینکه سرطان هم بداد نجات فیلم نمی‌آید که سردرگمی را بیشتر می‌کند. مثل کم اوردن در قصه گویی واقعی که می‌بینیم فیلمساز به تصویرسازی گرافیکی متوسل می‌شود تا کار ابعاد فانتزی هم به‌خود بگیرد. اما در مجموع فیلم می‌تواند طرفداران سینمای شریف با پندهای اخلاقی را راضی کند مشروط براینکه حداقل یک ربع کم شود تا حداقل فیلم از کندی نجات پیدا کند./روزنامه جام جم
لقمان مداین منتقد سینما
«عطرآلود»، از درد نخبگان سخن می گوید، از سقط جنین، از مشکلات بیماران سرطانی
فیلم عطر آلود در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر، به کارگردانی هادی مقدم دوست، تهیه‌کنندگی یوسف منصوری، مدیر فیلمبرداری روزبه رایگا و نقش آفرینی مصطفی زمانی، هدی زین العابدین، کوروش تهامی، همایون ارشادی، حسام محمودی، سودابه بیضایی و شهروز ابراهیمی، آمده تا نشان دهد اولین مشکل یک بیمار سرطانی، پیدا کردن راه درمان نیست، بلکه نداشتن هزینه درمان است، همان اصلی که رهبری بارها بر آن تاکید کردند که نباید بیمار جز دغدغه درمان، مشکل دیگری داشته باشد.
از سقط جنین می گوید، که بر سر راه زوج های زیادی سبز می شود، درست در ایامی که خرج زندگی مشترکشان به سختی تامین می شود، مشاوری نیست که آنان را راهنمایی و دلگرم کند، نشان می دهد اصلی ترین مانع فرزند آوری در دغدغه تامین مالی آن است که حمایتی دولتی را طلب می کند.
مراکزی نیست که در بدترین حالت عمل سقط جنین را در وقت شرعی برای آنان با رعایت اصول بهداشتی انجام دهد و هنوزم قربانیان این خواسته باید به راهکارهای زیر زمینی پناه ببرند و خطرات جدی را بر سلامتشان متحمل شوند.
فیلم آمده تا از نگرانی های بیماران سرطانی بگوید، از ترس فردای خانوادشون. از درد نخبگانی بگوید که رهبری نیز اخیرا بر آن تاکید فراوان کردند، که اصلی ترین مشکل هر نخبه نبود شغل و درآمد است.
فیلمنامه فنی و نسبتا کاملی دارد، عطف بندی و اوجش درست ترسیم شده، قهرمان و ضد قهرمان، خرده پیرنگ، روان شناسی شخصیت و عنصر ارتباطی آن خوب است، اما ضعف های جدی هم دارد، گره گشایی به دست نویسنده انجام می شود ما از ابتدا می دانیم که قهرمان به مقصودش خواهد رسید، موانع سر راهش به راحتی برداشته می شود و قهرمان را به چالش نمی کشد، برخی از اتفاقات درون فیلم به شکل نامشخصی حل می شوند و مهمتر از همه تعلیق نداریم، یعنی هیچ چیز ما را غافلگیر نمی کند مگر در انتها و در نهایت دیالوگ پردازی آن شعاری و دارای افشای اطلاعات است.
تدوین، رنگ و نور، گریم طراحی صحنه و لباس آن بسیار خوب و دقیق است اما صدا مشکل دارد، در ابتدا صدا با تصویر سینک نشده و با لحظاتی تاخیر نسبت به یکدیگر منتشر می شوند، و مازاد بر آن ضعیف و بم نیز هستند.
بازیگران دارای نقش آفرینی درخشانی بودند، ساده، موثر، روان و صادقانه با ادای گویش های حرفه ای، صدا و حرکاتشان با صحنه و متن منطبق بود، دارای انقباض جسمانی نبودند، صلبیت در کلام نداشتند، نقش را درک کرده و با شخصی کردنش آن را زندگی کرده بودند.
در کارگردانی، محل استقرار دوربین جالب و حرکت آن نوآورانه بود، صداهای صحنه و موسیقی استاندارد بود، اما در چینش سکانس و پلان ها ضعف بود، برداشت های بلند با حرکت طولانی دوربین ما را وارد دریچه نگاه شخصیت می کرد، اما تعداد تصاویری که از یک موقعیت گرفته می شد زیاد بود، تکرار الگوهای مکرر زیاد بود، فیلمنامه خرد و چکش کاری نشده بود.
نقد و بررسی فنی و بررسی جزئیات را به زمان انتشار نسخه خانگی موکول خواهم کرد. خدا قوت به کلیه عوامل فیلم./انصاف نیوز
