مونا فست‌ولد کارگردان Testament of Ann Lee: فیلم‌های بزرگ بیشتری درباره زنان نمادین بسازید

به گزارش آژانس خبری سینمادرام، «مونا فست‌ولد» کارگردان موزیکال «عهد آن لی» (Testament of Ann Lee) در کنفرانس مطبوعاتی فیلم در جشنواره ونیز خواستار تولید فیلم‌های پرخرج بیشتر در مورد زنان نمادین شد. او که در کنار همسرش «بریدی کوربت» حضور داشت فیلمنامه «آن لی» را نوشته و کارگردان و تهیه‌کننده آن است.

این فیلم «یک افسانه حماسی» درباره «آن لی»، رهبر مذهبی و بنیان‌گذار جنبش شیکرها خواهد بود. «مادر آن لی» در سال ۱۷۳۶ در انگلستان متولد شد و در سال ۱۷۷۴ به همراه گروه کوچکی از پیروانش به نیویورک مهاجرت کرد. او که «مسیح زن» نامیده می‌شد یکی از بزرگ‌ترین جوامع آرمان‌شهری تاریخ آمریکا را بنا نهاد. روش پرستش «آن لی» و پیروانش به واسطه سرودها و رقص‌های پراحساس بود. دیگر بازیگران فیلم «توماسین مک‌کنزی»، «لوئیس پولمن»، «کریستفر ابت»، «تیم بلیک نلسون» و «استیسی مارتین» خواهند بود.

فست‌ولد می‌گوید تمایل او به واکاوی زندگی لی از درک این رهبر مذهبی از رهبری نشأت می‌گیرد: «بدیهی است که حرف زدن درباره رهبری زنان این روزها جذاب به نظر می‌رسد اما من شخصاً سعی می‌کنم یک فیلم یا یک اثر هنری در کسب‌وکاری که مردان بسیار بر آن سلطه دارند بسازم… همیشه سعی می‌کنم در صحنه فیلمبرداری یک فرهنگ ایجاد کنم، جمعی که کمی متفاوت باشد، فرهنگی که پرورش بدهد، مهربانی و همدردی داشته باشد.»

او اضافه می‌کند: «عقاید آن لی را تجویز نمی‌کنم، اما فکر می‌کنم که نوع رهبری او با همدردی و مهربانی و تمایل به خلق فضایی که همه برابر باشند، مرد، زن، رنگین‌پوستان، و با کودکان آن دوره همدردی کنند… به نظر من بسیار مهم است که امروز در موردش حرف بزنیم.»

فست‌ولد می‌گوید فیلم‌های اندکی درباره زنان نمادین در مقیاس بزرگ ساخته شده است: «چند داستان درباره مردان نمادین در مقیاس بزرگ دیده‌اید، چند داستان، بارها و بارها. نمی‌توانیم داستانی درباره چنین زنی ببینیم؟ تنها زنی که به یاد می‌آورم «ژان دارک» است.»

او درباره علت انتخاب سایفرد می‌گوید: «بازیگر بسیار قدرتمندی است. مادر خوبی است. کمی دیوانه است، و بنابراین می‌دانستم که می‌تواند آن مسائل را درک کند. می‌تواند مهربانی، آرامی، لطافت و قدرت این جنون را درک کند.»

سایفرد می‌گوید: «اساساً مونا را به سمت روشنایی دنبال می‌کند و هرچه پیش می‌آید به دلیل این همه آزادی است، اما تنها تهدید موجود این است که به عنوان یک هنرمند از آن آزادی به نفع خودت استفاده نکنی تا هرچه می‌خواهی عمیق شوی و دیوانه‌وارترین صداها را ایجاد کنی. هیچ‌وقت به این شکل خودم را رها نکرده بودم.»