مصطفی فرجی منتقد سینما: فیلم غیبت موجه را توقیف کرده بودند چون می گفت از خواب غفلت بیدار شوید و جلوی ورود افغان های غیر مجاز بگیرید!

به گزارش آژانس خبری سینمادرام، مصطفی فرجی منتقد سینما طی یادداشتی اختصاصی به بهانه اکران فیلم سینمایی ” غیبت موجه” نوشت: دهم مرداد اکران خصوصی این  فیلم سینمایی  به تهیه‌کنندگی و کارگردانی عباس رافعی برای اهالی سینما  در تالار ایوان شمس بعد از چهار سال توقیف ؛ برگزار شد.

این فیلم در سال ۹۹ ساخته شده بود که بعد از چهار سال رفع توقیف گردید  و به چرخه اکران در   سینماهای کشور آمد. محوریت.داستان این  فیلم درام اجتماعی در یک دبیرستان می گذرد که مادری (میترا حجار) برای دیدن فرزندش به مدرسه مراجعه می کند  و توسط مدیر(ابوالفضل پورعرب)و ناظم مدرسه(علی اوجی ) و اکتشاف بعمل می آید که پسر این مادر در مدرسه نیست و به موازات جستجوی پسر ؛ اتفاقات جالب و دیدنی در مدرسه بوجود می آید که برای مخاطب قابل توجه و دیدنی است.درخلاصه: قصه این فیلم که منتشر شده است ؛ داستان راز آلود زنی را روایت می‌کند که در جامعه امروز ایران در جستجوی گمشده‌اش است، اما در هر مقطع از این جستجو با واقعیت‌هایی روبرو می‌شود که در یافتن گمشده‌اش مصمم‌تر می‌شود در نهایت در می‌یابد که غیبت گمشده‌اش موجه و حاصل این جستجوها یافتن خودش بوده است.. ،
.عباس رافعی در این فیلم سینمایی از تعلیق هیچکاکی استفاده کرده است که بیننده را تا پایان فیلم به همراه خود می برد..و  مخاطب اتفاقاتی را کنار این تعلیق مشاهد می کند و همچنان منتظر نتیجه جستجو مادر هستند که بالاخره پسر این مادر کجاست و جه حادثه ای برای وی رخ داده است.. در این بین مدیر و همکارانش در صدد حل رفع فاضلاب چاه مدرسه هستند. عباس رافعی بجز نتیجه فیلم که موضوعی اجتماعی و خانوادگی دارد.با تیز هوشی  نگاهی سیاسی هم داشته؛ او مدرسه را بعنوان یک کشور و مدیر و همکارانش را اعضای هیات دولت  قرارداده بعنوان مثال گرفتن چاه فاضلاب که توسط دو نفر چاه باز کن که سه مرتبه فنر زدند و نتوانستند چاه را باز کنند نشان از بی تخصصی آنهاست و یعنی در کشورو مسئولین از افراد بی تخصص که مشغول کارند و به هیچ هدفی نمیرسند و تخصص ها آنها با پستشان همخوانی ندارد.. و جالبتر اینکه عباس رافعی در سال ۹۹ در این فیلم اشاره به ورود افغانی های غیر مجاز داشته است که برای کار به کشور آمده اند و آنها می گویند که کل چاهای ایران را ما افغانها کنده ایم .
از  اینکه آنقدر فاضلاب کندند که خودشان متخصص می دانند و جای ایرانیان را گرفته اند و دوم اینکه غیر مجاز وارد کشور شده‌اند و توسط سرایدار مدرسه به آنها پناه داده و اجاره از محل بیت المال دریافت می کند به عبارتی سوئ استفاده می کند و حتی دختر سرایدار نیز شب ها به دختران در مدرسه اتاق اجاره می دهد . و مدیر مدرسه به امیررضا دلاوری برای پرداخت مهریه از بودجه مدرسه به او قرض می دهد دقیقا اتفاقاتی که در دولت و مسئولین وجود دارد؛ و از مسئولیتشان  برای خودشان بهره می برند و مردم در مرحله بعد قرار دارند. که اینجا بجای توجه  ویژه به مادر که پسرش را پیدا کنند به دنبال حل حواشی؛  و رفع مشکل خودشان. هستند. وقتی عباس رافعی در سال ۹۹ به مسئولین هشدار می دهد که از خواب غفلت بیدار شوید و جلوی ورود افغان های غیر مجاز بگیرید که متاسفانه این فیلم توقیف می شود و این‌پیام  فیلم بایکوت می ماند. تا امسال که ۱۴۰۴ رژیم صهیونیستی به کشور حمله می کند دولتیان تازه از خواب غفلت بیدار شده و کلیه افغانهای غیر مجاز را اخراج می کند.
توقیف فیلم نه بخاطر وجود اتفاقات منفی در مدرسه و زیر سوال بردند آموزش و پروش باشد.
بیشتر بخاطر انتهای داستان که تعلیق به پایان می رسد و با ورود سام نوری که پدر پسر گمشده می باشد مشخص می شود که میترا حجار مادر پسر گمشده نیست بلکه “شوگر مامی”  اوست .
در نتیجه پسر چون فرزند طلاق است و بی مادر بزرگ شده در اینجا به میترا حجار (شوگر مامی) پناه آورده  و میترا حجار نیز که طلاق گرفته و از شوهرش خیری ندیده بوده. به سام نوری می گوید که پسرش مانند کاغذی سفید و ذهن او پاک است و قصد ساختن مردی سالم برای خود داشته است.
نام فیلم ” غیبت موجه ” برگرفت از همین غیبت و تبود پسر در مدرسه سرچشمه گرفته است.
این اتفاقات در جامعه فراوان است و اینکه عباس رافعی تلاش کرده که این فیلم بعد از چهارسال اکران شود قابل تقدیر است امیدوارم مسؤلین سنجیده عمل کنند و باعث اجحاف حق  هنرمندان  و تهیه کنندگان نشونده.
این موضوع توقیف باعث کنجکاوی مخاطبان است که بیشترین تماشاچی بخود جذب خواهد کرد .
برای عباس رافعی ؛ عوامل و بازیگران این فیلم زیبا آرزوی موفقیت و سربلندی از خداوند منان خواهانم.
۱۵ مرداد ۱۴۰۴

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا