محمود فرشچیان، شیفته فرد به فرد هم‌وطنان از دنیا رفت
به گزارش آژانس خبری سینمادرام، محمود فرشچیان، نگارگر نامدار و خالق آثاری ماندگار چون عصر عاشورا و ضامن آهو، بامداد ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ (۹ اوت ۲۰۲۵) بر اثر ذات‌الریه در یکی از بیمارستان‌های ایالت نیوجرسی آمریکا درگذشت. او در زمان درگذشت ۹۴ سال داشت و تا واپسین روزهای زندگی، همچنان درگیر کار و طرح‌های هنری‌اش بود.
متولد ۴ بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان، فرشچیان از همان کودکی در محیطی هنردوست رشد کرد. تحصیل نزد استادانی چون میرزا آقا امامی و عیسی بهادری و آموزش در مدرسه هنرهای زیبای اصفهان، او را به پایه‌های محکم نگارگری ایرانی پیوند زد. سفر به اروپا و آشنایی با هنر غرب، نگاهش را گسترش داد و به او امکان داد تا سنت و نوآوری را در سبکی منحصربه‌فرد در هم آمیزد.
فرشچیان، که موزه‌ای اختصاصی در مجموعه سعدآباد دارد، با بیش از ۷۰ اثر شاخص شناخته می‌شود؛ آثاری که مرز میان روایت مذهبی، عرفانی و زیبایی‌شناسی را درنوردیده‌اند. از مهم‌ترین آثارش می‌توان به عصر عاشورا، غدیر خم، سخت‌ترین امتحان و طراحی ضریح مطهر امام رضا (ع) و امام حسین (ع) اشاره کرد. آثار او در موزه‌ها و نمایشگاه‌های معتبر جهان از پاریس تا توکیو و نیویورک به نمایش درآمده و به عنوان هدیه دیپلماتیک به رهبران کشورهای دیگر اهدا شده‌اند.
در طول زندگی، افتخارات بسیاری نصیبش شد: از نشان درجه یک هنر گرفته تا مدال‌های بین‌المللی و عنوان «چهره ماندگار». اما خودش بارها گفته بود که جایزه واقعی‌اش را زمانی دریافت می‌کند که «کودک حافظ قرآن» آن را به دستش بدهد. جمله‌ای که بازتاب‌دهنده نگاه معنوی او به هنر و زندگی بود.
فرشچیان نسبت به مردم ایران عشق و دلبستگی ویژه‌ای داشت. او در گفت‌وگویی صمیمانه گفته بود: «از جان و دل شیفته فرد فرد هموطنانم هستم و امیدوارم تمامی ایرانیان همواره سربلند باشند.» این عشق، در کنار هنرش، او را به شخصیتی ملی بدل کرد که مرز میان «عوام» و «خواص» را برداشت و همه را مجذوب خود ساخت.
پس از درگذشتش، چهره‌های فرهنگی و هنری کشور، از جمله احمد مسجدجامعی و سید عباس صالحی، بر نقش بی‌بدیلش در احیای نگارگری و پیوند آن با مردم تأکید کردند. مسجدجامعی گفت: «او مردم را عوام نمی‌دانست و با مردم این سرزمین و تاریخ زندگی می‌کرد.»
اکنون، با رفتن محمود فرشچیان، هنر ایران یکی از ستون‌های بزرگ خود را از دست داده است؛ هنرمندی که هم در قاب موزه‌ها و هم در قلب مردم جاودانه خواهد ماند.
