محمدتقی فهیم: شاهد مصلحت‌اندیشی، باج‌دهی رفیقانه و جناحی و خودی و ناخودی کردن بودیم!
به گزارش آژانس خبری سینمادرام، محمدتقی فهیم منتقد پیشکسوت سینما در اعتراض به روند جشنواره و تقسیم جوایز به اختصاص نوشت: توزیع مصلحتی جوایز جشنواره فیلم فجر یا به اصطلاح راضی کردن گروهی، عین ناراضی نمودن همه است. سال‌ها و دوره‌های متمادی شاهد تقسیم جوایز جشنواره بوده‌ایم، حالا در برخی ادوار، این رویکرد پر رنگ و مطلق بوده و در بعضی سال‌ها نزدیک به عدالت و براساس قوت‌های اثار، توزیع سیمرغ‌ها صورت گرفته است.
مطابق تجربه، وقتی بنای داوری‌ها براساس مصالح مختلف و جلب رضایت همه جلو رفته است، موج نارضایتی اتفاقا جدی‌تر و همه‌گیر‌تر شده است. این طبیعی است که وقتی سینماگران می‌بینند اهدای جایزه‌ها مبتنی بر مصلحت بوده است، ناخواسته توقع‌شان بالا می‌رود و از خود می‌پرسند من چرا نباید جزو برگزیده‌ها باشم. اما اگر واقعا عدالت و تخصص توامان در کار باشد و همه ببینند که فیلم برگزیده حقش بوده که فرضا سیمرغ و دیپلم بگیرد، دیگر سطح ناراضی‌ها کاهش می‌یابد.
قاعدتاً در همه سال‌ها بلاخره برخی‌ها از نتایج اعلام نامزدها و برگزیده‌های نهایی ناراضی بوده‌اند، اما دراین دوره به خاطر شدت و حدت مصلحت‌اندیشی و باج‌دهی رفیقانه و جناحی و خودی و ناخودی کردن ، شاهدیم که تعداد ناراضی‌ها خیلی بیشتر از راضی‌ها هستند، لذا همان‌ها که سیمرغ گرفته‌اند و به روی سن فراخوانده شده‌اند هم به دلیل سرخوردگی رفقا و همکارانشان دچار دپرسی و افسردگی شده و چندان با حال و روی خوش راهی خانه نشده‌اند، و به نوعی احساس فردی را دارند که گویا مورد لطف ویژه قرار گرفته‌اند.
معترضین و ناراضی‌ها تنها به فیلم «خدای جنگ» ختم نشده بلکه صدای «شهاب حسینی» را در آورده و کارگردان فیلم «ناتور دشت» را به اعتراض واداشته است، همچنانکه احتمالا حس بدی را در «حاتمی‌کیا» و «رضوی» برانگیخته و «صدرعاملی» را در خفا و آشکار به درون خود کشیده اما حفظ ظاهر کرده است. حالا در نظر بگیرید صاحبان اثار بخش ویژه، خصوصا «حمید نعمت‌الله» چه حال و روزی پیدا کرده است. وضعیت حاکم بر جشنواره امسال، یادآور جشنواره سینمایی سریال «ن.خ» است. یعنی موضوع و مضمون دستمایه قرار گرفته در سریال، بیش از همه عینیت یافته در جشنواره امسال است.
