فیلم ترک عمیق یک کار تمیز ‌و خوش ایده!

به گزارش آژانس خبری سینمادرام، صاحبه پویان مهر منتقد جشنواره فیلم فجر طی نقدی اختصاصی نوشت:

ترک عمیق اولین تجربه کارگردانی سینمایی آرمان زرین کوب به تهیه کنندگی محسن چگینی است، قصه روایت گر مردی است که جز بیماران روانی محسوب می‌شود و خطاهای بسیاری از او سرزده، مخاطب درگیر رابطه سرد او با همسرش می‌شود و بعد از مدتی با وارد شدن نفر سوم کم کم حقایق افشا می‌شود، اما از نظر من این اثر یک فیلم دو لایه‌ای است در لایه اول رنجی که یک بیمار جنسی می‌‌کشد را نشان می‌دهد و آگاهی می‌دهد که باید درمان شوند،  بعد از آن آسیبی که می‌تواند به دیگران برساند.
شروع درستی دارد، بلافاصله گره را وارد قصه می‌کند، مخاطب سریعا با فیلم همراه می‌شود، کاراکترها معرفی می‌شوند و فضای داستان مشخص می‌شود.
ساختار فیلمنامه در سطح خوبی قرار دارد، عطف اول مناسب، میانه‌ای پر مفهوم و پرکشش با سرعتی یکسان و در نهایت عطف دوم خوب و پایان‌بندی‌‌ای که هرچند حدس زده شد، اما لازم بود.
قهرمان اثر محمود است، کاراکتری سیاه که در آخر نمی‌تواند خودش را تاب بیاورد، قوی است و ذهن بیننده را درگیر خود می‌کند، ضدقهرمان روان محمود است که بیمار و ناتوان و البته خطرناک می‌باشد، پررنگ است و در جهت پیرنگ گره افکنی می‌کند.
کاشت‌های قرارداده شده در اثر درست است و با تعلیق‌های بجا و موفق سبب بالا بردن هیجان می‌شود.
دیالوگ‌ها کم اند و اطلاعات کافی دارند و برای ارائه داده به مخاطبان از زبان تصویر نیز بهره می‌برند، این همان چیزی است که توقع می‌رود و زبان سینماست.
بازی بازیگران طبیعی و  روان می‌باشد، خصوصا استاد رضا بابک که کاملا نقش را شناخته و با خود یکی و باورپذیر کرده، می‌دانیم که به دلیل مشکلات روانی می‌تواند بقیه را آزار دهد و حتی به خفقان برساند همان کاری که با همسرش کرده اما دلمان برایش می‌سوزد، این یعنی شخصیت پردازی اثر هم موفق بوده است، از نظرم تا به امروز که روز دوم است رضا بابک شایسته کاندیدای بهترین نقش اول  مرد در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر است.
موسیقی متن بسیار عالیست، بر تعلیق می‌افزاید و پیرنگ را قوی می‌کند، در زمان سکوت خودش دیالوگ محسوب می‌شود، شایسته کاندید شدن در اختتامیه می‌باشد.
ریتم اثر کند است اما از جذابیت کار نمی‌کاهد زیرا این سبک مناسب روایت است.
طراحی صحنه همگام با فضا می‌باشد، همان اندازه سرد و بی روح به قدر رابطه بین فخری و محمود.
طراحی لباس و گریم هم کار خود را درست انجام داده‌اند و بر باور پذیر کردن شخصیت‌هاتاثیرگزار بودند.
تدوین عالیست، بدون حتی یک صحنه اضافی و خوش ریتم، اصلاح رنگ و نور خوب، قابل توجه دوستانی که می‌گویند مدام بر تدوین ایراد می‌گیرید.
نام اثر با محتوا هم‌سو است و بر آن تاکید می‌کند.
کارگردانی حق مطلب را بر سینما ادا کرد و موفق شد یک کار تمیز ‌و خوش ایده را تک لوکیشن با دو کاراکتر اصلی و نهایت سه فرعی به تصویر بکشد، قطعا برای علاقه مندان به سینمای اجتماعی و موضوعات روانشناسی جذاب خواهد بود، اما امکان دارد از درک کسانی که به این ژانر علاقه ندارند خارج باشد.
تبریک به عوامل امیدوارم که در این جشنواره در جایگاه درستی قرار بگیرند.