شادی مردم برزیل در کنار مجسمه فرناندا تورس

به گزارش آژانس خبری سینمادرام، مدت زیادی از درخشش «فرناندا تورس» در مراسم گلدن گلوب در دریافت جایزه بهترین بازیگر زن نقش اول فیلم‌های درام برای «هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here) نگذشته و شاید یکشنبه شب افتخار دیگری برای کشورش بیافریند. اما در برزیل به یک گنجینه ملی تبدیل شده و فراتر از یک بازیگر است. سونی پیکچرز کلاسیکس که «هنوز اینجا هستم» را در آمریکا پخش کرده به تازگی ویدیویی از شادی مردم برزیل در کنار مجسمه تورس منتشر کرده که در ایکس میلیون‌ها بیننده داشته است.

یکی از کاربران پیش‌تر به شوخی نوشته بود: «آمریکا «تیلور سوئیفت» دارد، اما برزیل فرناندا تورس» او در گفت‌وگو با «ورایتی» به این توئیت واکنش نشان می‌دهد و می‌گوید: «دهه‌هاست که بازیگر هستم. در برزیل، مردم مرا به خوبی می‌شناسند. اینجا بالأخره در حال شناختن‌اند. دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است، نه؟»

«هنوز اینجا هستم» زنی را دنبال می‌کند که در ریو دو ژانیرو برای کشف سرنوشت همسر ناپدید شده‌اش پس از بازداشت در سال ۱۹۷۱ می‌جنگد. «فرناندا تورس»، «آنتونیا سابویا»، «فرناندا مونتنگرو» و «سلتون ملو» بازیگران این فیلم‌اند که بر اساس کتاب خاطرات «مارسلو روبنز پایوا» ساخته شده است.

«فرناندا تورس» که اغلب از او به عنوان «نیکول کیدمن برزیل» یاد می‌شود، اولین بار در سال ۱۹۸۶ با دریافت جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن برای «مرا برای همیشه دوست بدار یا هرگز» (Love Me Forever or Never) به شهرت رسید. او اولین بازیگر زن برزیلی برنده گلدن گلوب شد اما مادر او «فرناندا مونته‌نگرو» در سال ۱۹۹۹ برای فیلم «ایستگاه مرکزی» (Central Station) در همین شاخه نامزد گلدن گلوب و اسکار شده بود.