حمله پدرو پاسکال به سیاست‌های مهاجرتی آمریکا در جشنواره کن: لعنت به کسانی که رعب و وحشت ایجاد می‌کنند
به گزارش آژانس خبری سینمادرام، «پدرو پاسکال» در کنفرانس مطبوعاتی فیلم «ادینگتون» (Eddington) که در جشنواره کن برگزار شد، با سگرمه‌هایی در هم به پرسشی درباره سیاست‌های دولت «دونالد ترامپ» پاسخ داد: «لعنت به همه کسانی که می‌خواهند دیگران را بترسانند.»
پاسکال گفت: «راه پیروزی آن‌ها ترساندن است. پس به روایت داستان و بیان خود ادامه دهید و به مبارزه برای آنچه که هستید. لعنت به کسانی که می‌خواهند دیگران را بترسانند. با آن‌ها مبارزه کنید. بهترین راه روایت قصه است و اجازه ندهید برنده شوند.»
داستان «ادینگتون» که در کن ۵ دقیقه تشویق شد در اولین ماه‌های پاندمی و در نیومکزیکو قرار داده شده و یک کلانتری به نام «جو کراس» با بازی «واکین فینیکس» و شهرداری به نام «تد گارسیا» با بازی «پدرو پاسکال» را دنبال می‌کند که با یکدیگر ناسازگارند. کلانتر پس از برخوردی تنش‌آلود در یک فروشگاه به خاطر پوشیدن ماسک، تصمیم می‌گیرد برای شهرداری وارد رقابت شود. دیگر بازیگران این فیلم، «آستین باتلر»، «اما استون» «ویلیام بلو»، «لوک گرایمز»، «مایکل وارد» و «کلیفتون کالینز جونیور» خواهند بود.
پاسکال در بخش دیگری از کنفرانس به پرسش دیگری درباره سیاست‌های ترامپ در قبال مهاجران پاسخ داد و گفت در این خصوص احساس مسئولیت می‌کند: «وقتی بازیگری در فیلمی بازی می‌کند که درباره چنین مسائلی حرف می‌زند بدیهی است که خیلی می‌ترسد. این سؤال برای من بیش از آن مرعوب‌کننده است که بتوانم جواب دهم، به اندازه کافی مطلع نیستم. مایلم مردم امنیت داشته باشند و از آن‌ها محافظت شود و می‌خواهم در طرف درست تاریخ باشم. من یک مهاجر هستم. والدینم پناهجویانی اهل شیلی هستند. ما از یک حکومت دیکتاتوری فرار کردیم، و از این امتیاز برخوردار بودم که پس از درخواست پناهندگی در دانمارک بتوانم در ایالات متحده رشد کنم. اگر چنین نشده بود نمی‌دانم که چه سرنوشتی پیدا می‌کردیم. از آن محافظت‌ها حمایت می‌کنم. از سؤال شما خیلی می‌ترسم، به سختی به یاد می‌آورم که چه سؤالی بود.»
استر می‌گوید این فیلم را «از موضع ترس و اضطراب» نوشته و سعی کرده نشان دهد که چه حسی دارد زندگی در دنیایی که «هیچ‌کس نمی‌تواند روی این موضوع توافق کند که واقعیت چیست.» او اضافه می‌کند: «حس می‌کنم که در ۲۰ سال اخیر در عصر فرا-فردگرایی شده‌ایم و آن نیروی اجتماعی که در دموکراسی‌های جمعی لیبرال محوری بود و در دنیا مقبولیت داشت حالا از بین رفته. کووید به نظر لحظه‌ای می‌آمد که آن پیوند را برای همیشه منقطع کرده.»
استر در پاسخ به این پرسش که آیا در آمریکا جنگ داخلی دیگری به وقوع خواهد پیوست یا نه به شوخی می‌گوید: «انگلیسی بلد نیستم!» او اضافه می‌کند: «در یک جاده خطرناک افتاده‌ایم و درون یک آزمایش زندگی می‌کنیم که نتیجه خوبی نداشته. حس می‌کنم راه برون رفتی از آن وجود ندارد. آنچه گفتم این بود که لیبرال دموکراسی‌های توده‌ای همواره توافقی بنیادین داشت، در این خصوص اختلافی نداریم که آن سیستم بر پایه قدرت بود. این‌گونه نیست که ناگهان قدرت شروری پدیدار شده باشد. همیشه وجود داشته اما حالا هرج‌ومرج به وجود آمده. به نظر من مردم حس می‌کنند قدرتی ندارند.»
