تمساح خونی | 168٬280٬427٬250
تمساح خونی نخستین ساخته‌ی جواد عزتی به‌عنوان کارگردان و به تهیه‌کنندگی کامران حجازی است که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر نیز حضور داشت.
عوامل فیلم عبارت‌اند از: نویسنده فیلمنامه: پدرام سعیدی افشار (براسـاس طرحی از علی دادرس)، عکاس: مجید طالبی، منشی صحنه: سـعیده دلیریان – الناز کوتی، طـراح بدلکاری: امیر بدری، مدیر تدارکات: سعید جعفری‌فر، دستیار تهیه‌کننـده: سعید رضا صاحبی، دستیار اول فیلمبردار: هومن خلیلی، طراح جلوه‌های ویژه بصری: امین پهلوان‌زاده، جانشـین مدیر تولید: حسـن صـفری، دسـتیار اول کارگردان : پانته‌آ حسـینی، برنامـه‌ریـز: محمدرضـا کشـمیری، طراح چهـره‌پردازی: عظیم فراین، مدیر صدابـرداری: امیر عاشـق حسـینی، طـراح لباس: آرتا ماهـان، طراح صحنـه: بابک کریمـی، طراحی و ترکیب صدا: سیدعلیرضا علویان، آهنگساز: مسعود سخاوت‌دوست، تدوین: عماد خدابخش، مجری طرح و مدیر تولیـد: پیمان حجازی، مدیر فیلمبـردار: سامان لطفیان، مدیر روابـط عمومـی: زهرا دمزآبادی.
خلاصه داستان: من یه تمساحم، یه تمساح خونی! یه آدم زخمی که کل زندگیش فقط باخته و چیزی برای از دست دادن نداره… ولی باز دلش ریسک‌های بزرگ می‌خواد!
بازیگران «تمساح خونی»
جواد عزتی، عباس جمشیدی فر، سعید آقاخانی، الناز حبیبی، بهزاد خلج، شبنم قربانی بازیگران این فیلم هستند و البته با حضور افتخاری: پژمان جمشیدی، کامبیز دیرباز، مهدی حسینی‌نیا، مهران غفوریان، هومن حاجی‌عبداللهی و…
نظر منتقدین:
محمدتقی فهیم، منتقد پیشکسوت سینما:
قمار خانه‌ی سودآور؛ تمساح خونی
بزن و بکوب و تعقیب و گریز بالیوودی و نه در گونه استاندارد «گای ریچی»، همه‌ی فیلم «تمساح خونی» ساخته‌ی جواد عزتی است. البته در گرایش کمدی‌اش، بلاخره خنده هم می‌گیرد، رویکردی در ژانر که گیشه را به نفع سازندگان فیلم رونق خواهد بخشید. اگر قرار باشد بین عزتی کارگردان و جواد بازیگر امتیاز‌بندی کنیم، همچنان حضور عزتی در مقام بازیگر غالب است. در واقع کارگردانی هم زیرسایه بازیگری است. اینکه عزتی فرمول ثابتی در اندام و بیان و میمیک دارد و از آثارش، خصوصا «دردسر عظیم» می‌اید، قاعدتاً اشکالی ندارد و حتی حفظ ویژگی‌هایی که مورد پسند قرار گرفته می‌تواند همواره در سینما کار کند که در همین فیلم هم جواب داده است. اما در بقیه اجزای کار همه چیز کهنه است، از قاب‌های شکسته بسته تا میزانسن‌های بی‌خودی شلوغ و … مگر قمارخانه که علیرغم تمام جعلیات و اغراق‌های اجرایی‌اش با موسیقی پر حجم متال و غیره ، در این حد و میزانسن، برای اولین بار است که در سینمای پس از انقلاب وارد قصه و درام شده است تا انجا که تیتراژ هم با المان‌های قمارخانه طراحی شده است (یک جور تابو شکنی).کست بازیگری پرتعداد فیلم به جز چهار نفرشان، بقیه بلااستفاده یا بهتر اینکه اغلب‌شان اکسسوار صحنه هستند . عباس جمشیدی‌فر زیادی اغراق می‌کند و باعث خلط در شیمی بین خود و عزتی می‌شود. ولی سرامد فرعی‌ها، سعید آقاخانی است. او به درستی قهرمان اصلی و سوار بر بقیه، یک تنه اتمسفر صحنه را بالا می‌کشد.
(منبع جام جم)
لقمان مداین، منتقد سینما:
تمساح خونی، نخستین تجربه اولین پیروزی
بازگشت با شکوه جواد عزتی را با فیلمی در تراز یک فستیوال شاهدیم، نخستین تجربه کارگردانی اش با کسب اولین پیروزی همراه شده، ثابت کرده علاوه بر بازیگری کارگردان درجه یکی است، در صف اول منتقدان آثار اخیر بازیگری او بودم و اینجا ایستاده تشویقش می‌کنم.
در گام نخست شروع خیلی خوبی را شاهد بودیم، همان ابتدا دستان مخاطب را می‌گیرد و با خود همراه می‌سازد، یعنی استاندارد سینمای جهان که سی ثانیه اول را مهلت می‌دهد تا فیلمساز خودش را ثابت کند به درستی به اجرا درآورده است.
به سراغ گام دوم می روم، تدوین یک شاهکار تمام قد است، چه می‌خواهید از آن که نداشته باشد، چینش بی نظیر نماها که سرعت فیلم را به طرز میخکوب کننده ای بالا می برد، ریتم لحظه ای افت نمی‌کند، یک ضربان منظم را شاهد هستیم، نماهای ری اکشن را عالی انتخاب می‌کند، کات هایش پیش برنده قصه است، سکته ندارد، تیتراژ پایانی اش هوشمندانه است، ابتکاری نو به خرج داده که بی نظیر است، صدابرداری سینک شده، پرکیفیت و بدون نویز، همراه با افکت های صوتی که عالی است، اصلاح رنگ و نور حرفه ای شده و در یک کلام کار جمعی تحسین برانگیزی داشتند.
گام سوم را در طراحی صحنه و لباس دنبال می‌کنم، میزانسن زیبایی شناسی بصری دارد، خودروها، خانه ها و لباس ها منطبق با شخصیت پردازی و قصه است، انتخاب رنگ ها حکایت از شناختی خوب دارد و در کنار آن شاهد گریم منحصر به فرد آنان بودیم.
در گام چهارم پرونده فیلم نامه را باز می‌کنم، تعلیق هایش عالی بود، هیچ چیز قابل حدس زدن نبود و سکانس به سکانس غافلگیر می‌شدیم، عنصر ارتباطی بسیار قوی ای طرح شده، پول همگان را درگیر خود می‌سازد، قهرمانی دارد که لحظه به لحظه از سد موانع ضد قهرمان می گذرد و سفر خود را آغاز می‌کند و در نهایت با کمک پیرمرد دانا بر آن پیروز می‌شود، عطف بندی خوبی داشت و نقطه قوتی دیگر که آن را در عدم گره گشایی به دستان نویسنده می‌دانم.
پنجمین گام را در بازیگری بر می‌دارم، یک نقش آفرینی کامل و بدون ضعف، شخصی کرده بودند و می درخشیدند، بدون انقباض جسمانی، به دور از صلبیت کلام، آوا و لحنی منحصر به فرد و طناز که با میمیک دقیقشان همراه شده بود.
شش گام کافی است تا پای موسیقی های کم نظیرش را به میان بکشم، آن نواهای قوی بر نماهایی استوار که برآیندشان بطور جنون آوری کشش ایجاد می کرد، ضمن آنکه هوشمندی و سلیقه خوش ذوق انتخاب کننده آن را به تصویر می کشید.
بگذارید در گام هفتم به سراغ کارگردانی بروم، آن قاب بندی های حرفه ای، زوایای درجه یک، چکش کاری فیلمنامه، گرفتن بازی های دقیق، نظارت بر تدوین، صدا، نور، میزانسن و یکایک عناصر پرقدرت که ما را با اثری بدین کاملی مواجه می سازد.
(منبع:سینما اعتماد)
صاحبه پویان مهر، منتقد سینما:
تمساح خونی استاندارد کمدی را بالا برد
جواد عزتی در اولین تجربه کارگردانی خود بسیار موفق عمل کرده است، تمساح خونی یک اثر با استاندارد بالای سینمای کمدی است که سخت می‌شود بر آن نقد منفی نوشت، هرطور که به آن نگاه می کنم جز خوش سلیقگی فراگیر چیزی نمی بینم.
تدوین ضرب آهنگی بالا داشت، کات های پی در پی و مرتبط، انتخاب واکنش های عالی، کنار هم‌چیدن کم نظیر پلان ها که سرعت فیلم را افزایش می‌داد و تیتراژ منحصر به فردش که نوآوری داشت.
قهرمان داستان کاراکتری است که خود کارگردان نقشش را ایفا می کند، او به همراه دوستش وارد ماجرایی می شوند که اگر از آن جان سالم به در ببرند بسیاری از مشکلاتشان از نظر مالی حل خواهد شد اما باگ داشت، چون در نهایت به تنهایی حریف ضد قهرمان نمی‌شود.
ضد قهرمانی بنام فرید مدام برایشان مانع ایجاد می کند، این گره افکنی ها همان کششی است که باعث می شود مخاطب مشتاقانه فیلم را دنبال کند.
عنصر ارتباطی آن دلار است، مساله ای که کل ماجرای فیلم و جدال هایش حول آن می‌گردد.
باور دارم اگر یک فیلم نامه خوب کارگردان مناسبی نداشته باشد می‌سوزد و از طرف دیگر یک کارگردان خوب هم نمی تواند پیرنگی بد را نجات دهد اما اتفاقی که در تمساح خونی رقم خورده یک همسویی خوب بین نویسنده و کارگردان است که توانسته سطح فیلمنامه خوب آقای پدرام افشار را ارتقا دهد، کاملا مشخص است جدا از درنظر گرفتن قواعد ساخت یک اثر تراز سینمایی، جواد عزتی تمام تجربه چندین ساله خود را وارد کار کرده است.
شروع خوبی دارد چالش زود آغاز می شود و با دیدن چهره هایی نظیر کامبیز دیرباز، مهران غفوریان، پژمان جمشیدی، مهدی حسینی نیا و هومن حاجی عبداللهی دور یک میز هیجان به اوج می رسد، هنر بازیگری را اینجا که همه چیز عالیست به تماشا می نشینیم، آن میمیک های خوب، آن انعطاف جسمانی، شخصی کردن نقش و تبحر در بیان دیالوگ که همه و همه عالیست و در همراه کردن مخاطب با خود موفق اند.
به گفته کارگردان حین ساخت فیلم تصمیم گرفتند که یک فیلمنامه غیرخطی را خطی بسازند اما از نظر من حتی این تصمیم هم با وجود ایجاد ابهاماتی ضعیف در پایان بندی داستان خللی ایجاد نکرده است.
طراحی صحنه و لباس خوبی دارد، آرتا ماهان توانسته با در نظر گرفتن مواردی نظیر جایگاه اجتماعی، سطح فرهنگی هر زمان برای هر شخص لباس هایی انتخاب کنند که زیبایی بصری را حفظ کند.
موسیقی متن عالیست، آقای سخاوت آهنگساز اثر توانسته در بزنگاه ها به فیلم جان بخشد، در عین حال که از انواع موسیقی متن نظیر کمدی، رمانتیک، پرشور و هیجان استفاده کرده و ریتم
را نگاه می‌دارد.
کارگردان را در چکش کاری فیلمنامه، نظارت بر میزانسن، تدوین، موسیقی، صدا، نور و زوایای دقیق و قاب بندی مناسبش، گرفتن بازی مناسب از نقش آفرینان و گریم استانداردش موفق می‌دانم.
معتقدم وقتی یک اثر خوب در هر ژانری تحویل سینما داده می شود کار را برای باقی علاقه مندان به ساخت فیلم سخت تر می کند، چرا که وقتی مخاطب شاهد یک روایت خوش ساخت باشد دیگر به فیلم های بی کیفیت اهمیت چندانی نمی دهد گمان می رود نخستین تجربه کارگردانی جواد عزتی می تواند این توقع را در سلیقه عموم مردم ایجاد کند.
(منبع:سینما اعتماد)
