تمساح خونی استاندارد کمدی را بالا برد!

صاحبه پویان مهر – منتقد سینما و تلویزیون

اختصاصی سینمادرام، جواد عزتی در اولین تجربه کارگردانی خود بسیار موفق عمل کرده است، تمساح خونی یک اثر با استاندارد بالای سینمای کمدی است که سخت می‌شود بر آن نقد منفی نوشت، هرطور که به آن نگاه می کنم جز خوش سلیقگی فراگیر چیزی نمی بینم.
تدوین ضرب آهنگی بالا داشت، کات های پی در پی و مرتبط، انتخاب واکنش های عالی، کنار هم‌چیدن کم نظیر پلان ها که سرعت فیلم را افزایش می‌داد و تیتراژ منحصر به فردش که نوآوری داشت.
قهرمان داستان کاراکتری است که خود کارگردان نقشش را ایفا می کند، او به همراه دوستش وارد ماجرایی می شوند که اگر از آن جان سالم به در ببرند بسیاری از مشکلاتشان از نظر مالی حل خواهد شد اما باگ داشت، چون در نهایت به تنهایی حریف ضد قهرمان نمی‌شود.
ضد قهرمانی بنام فرید مدام برایشان مانع ایجاد می کند، این گره افکنی ها همان کششی است که باعث می شود مخاطب مشتاقانه فیلم را دنبال کند.
عنصر ارتباطی آن دلار است، مساله ای که کل ماجرای فیلم و جدال هایش حول آن می‌گردد.

باور دارم اگر یک فیلم نامه خوب کارگردان مناسبی نداشته باشد می‌سوزد و از طرف دیگر یک کارگردان خوب هم نمی تواند پیرنگی بد را نجات دهد اما اتفاقی که در تمساح خونی رقم خورده یک همسویی خوب بین نویسنده و کارگردان است که توانسته سطح  فیلمنامه خوب آقای پدرام افشار  را ارتقا دهد، کاملا مشخص است جدا از درنظر گرفتن قواعد ساخت یک اثر تراز سینمایی، جواد عزتی تمام تجربه چندین ساله خود را وارد کار کرده است‌.

شروع خوبی دارد چالش زود آغاز می شود و با دیدن چهره هایی نظیر کامبیز دیرباز، مهران غفوریان، پژمان جمشیدی، مهدی حسینی نیا و هومن حاجی عبداللهی دور یک میز هیجان به اوج می رسد، هنر بازیگری را اینجا که همه چیز عالیست به تماشا می نشینیم، آن میمیک های خوب، آن انعطاف جسمانی، شخصی کردن نقش و تبحر در بیان دیالوگ که همه و همه عالیست و در همراه کردن مخاطب با خود موفق اند.

به گفته کارگردان حین ساخت فیلم تصمیم گرفتند که یک فیلمنامه غیرخطی را خطی بسازند اما از نظر من حتی این تصمیم هم با وجود ایجاد ابهاماتی ضعیف در پایان بندی داستان خللی ایجاد نکرده است.
طراحی صحنه و لباس خوبی دارد، آرتا ماهان توانسته با در نظر گرفتن مواردی نظیر جایگاه اجتماعی، سطح فرهنگی هر زمان برای هر شخص لباس هایی انتخاب کنند که زیبایی بصری را حفظ کند.
موسیقی متن عالیست، آقای سخاوت آهنگساز اثر توانسته در بزنگاه ها به فیلم جان بخشد، در عین حال که از انواع موسیقی متن نظیر کمدی، رمانتیک، پرشور و هیجان استفاده کرده و ریتم
را نگاه می‌دارد.

کارگردان را در چکش کاری فیلمنامه، نظارت بر میزانسن، تدوین، موسیقی، صدا، نور و زوایای دقیق و قاب بندی مناسبش، گرفتن بازی مناسب از نقش آفرینان و گریم استانداردش موفق می‌دانم.

معتقدم وقتی یک اثر خوب در هر ژانری تحویل سینما داده می شود کار را برای باقی علاقه مندان به ساخت فیلم سخت تر می کند، چرا که وقتی مخاطب شاهد یک روایت خوش ساخت باشد دیگر به فیلم های بی ‌کیفیت اهمیت چندانی نمی دهد گمان می رود نخستین تجربه کارگردانی جواد عزتی می تواند این توقع را در سلیقه عموم مردم ایجاد کند.