به گزارش آژانس خبری سینمادرام، برندگان نود و هفتمین دوره جوایز اسکار یکشنبه شب با میزبانی «کونان اوبراین» در لس‌آنجس برگزار شد و با تاریخ‌سازی «آنورا» (Anora) و اهدای اسکار بهترین فیلم انیمیشن کوتاه به «در سایه سرو» (In the Shadow of the Cypress) به کارگردانی «شیرین سوهانی» و «حسین ملایمی» به پایان رسید. امسال فیلم‌های «امیلیا پرز» (Emilia Perez) با ۱۳ و «شرور» (Wicked) و «بروتالیست» (The Brutalist) با ۱۰ نامزدی پیشتاز بودند.

«آنورا» درباره یک کارگر جنسی که با یک پسر الیگارش روس ازدواج می‌کند، که در این مراسم برنده پنج اسکار، از جمله جایزه بهترین فیلم شد. «شان بیکر» برای این فیلم در بخش بهترین فیلم، کارگردانی، تدوین و نگارش فیلمنامه برنده جایزه شد و تاریخ‌سازی کرد.  تازه‌ترین ساخته کارگردان «پروژه فلوریدا» (The Florida Project) را استودیوی نئون (Neon) کرد که که پیش‌تر فیلم برنده اسکار «انگل» (Parasite) را در سال ۲۰۲۰ خریداری کرده بود. «آنورا» با فروش ۴۰ میلیون دلار در میان فیلم‌های برنده اسکار بهترین فیلم رکورد درخشانی ندارد اما بیشتر فیلم‌هایی که امسال اسکار به آن‌ها اهدا شده توسط تهیه‌کنندگان و شرکت‌های مستقل ساخته شده‌اند.

«آدرین برودی» با «بروتالیست» و «مایکی مدیسون» با «آنورا» جوایز بهترین بازیگر مرد و زن نقش اول را دریافت کردند. «مایکی مدیسون» پیروزی غیرمنتظره‌ای در برابر «دمی مور» از فیلم «ماده» به دست آورد اما برودی پیش‌تر برای «پیانیست» (The Pianist) برنده شده بود.

«کیران کالکین» و «زوئی سالدانا» به ترتیب برای «یک درد واقعی» (A Real Pain) و «امیلیا پرز» برنده اولین اسکار بازیگری کارنامه خود شدند و «هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here) در بخش بهترین فیلم بین‌المللی اولین اسکار کشور برزیل را دریافت کرد. «جریان» (Flow از سوی دیگر در رقابت با فیلم‌هایی چون «ربات وحشی» (The Wild Robot) و «درون بیرون ۲» (Inside Out 2) برنده اولین اسکار تاریخ لتونی شد، و «سرزمین دیگری نیست» (No Other Land) به کارگردانی فیلمسازان اسرائیلی و فلسطینی برنده اسکار بهترین مستند بلند شد.

«کونان اوبراین» که برای اولین بار میزبانی اسکار را بر عهده گرفته و جایگزین «جیمی کیمل» شده بود در بخشی از این مراسم با رسوایی «کارلا سوفیا گاسکون» بازیگر «امیلیا پرز» در شبکه‌های اجتماعی و کشف توئیت‌های توهین‌آمیز او شوخی کرد و گفت: «کارلا، اگر قصد داری درباره اسکار توئیت ارسال کنی، اسم من «جیمی کیمل» است.»

در این شب برخلاف مراسم سال گذشته نامی از «دونالد ترامپ» برده نشد و در عوض بخشی برای ادای احترام «جیمز باند» (James Bond) تولید شده بود. ماه گذشته گزارش شد که «باربارا بروکلی» و «مایکل جی. ویلسون» تهیه‌کنندگان قدیمی این فیلم‌ها در آینده دخالتی در تصمیمات هنری نخواهند داشت.

فهرست کامل برندگان اسکار ۲۰۲۵:

فیلم «در سایه سرو» برنده اسکار بهترین فیلم انیمیشن کوتاه

فیلم «در سایه سرو» (In the Shadow of the Cypress) ساخته «شیرین سوهانی»‌ و «حسین ملایمی» برنده اسکار بهترین انیمیشن کوتاه شد. این دو فیلمساز تا چند روز پیش ویزای سفر به آمریکا را دریافت نکرده بودند.

«اصغر فرهادی» با دو فیلم «جدایی نادر از سیمین» در سال ۲۰۱۱ و «فروشنده» در سال ۲۰۱۶ برنده دو اسکار دیگر تاریخ سینمای ایران شده بود.

داستان «در سایه سرو» درباره یک ناخداست که از اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برد و با دخترش در کنار دریا و در انزوا زندگی می‌کند و‌با چالش‌های سختی روبرو می‌شوند.

ملایمی روی صحنه گفت: «شاید باور نکنید اما سه ساعت پیش هواپیمای ما در لس‌آنجلس به زمین نشست. این یک معجزه است و سخنرانی در مقابل این جمعیت مشتاق برای ما بسیار سخت است. تا همین دیروز حتی ویزا دریافت نکرده بودیم و بسیار ناامید بودیم اما حالا اینجا با مجسمه اسکار در دستان خود ایستاده‌ایم. و فقط این حقیقت که موفق شدیم این فیلم را در شرایط کشورمان بسازیم معجزه است. بله، اگر ایمان خود را حفظ کنیم، معجزه می‌شود.»

«بی‌بی‌سی» گزارش داده است که با توجه به وقت کمی که تا شروع مراسم باقی مانده بود، به این دو فیلمساز پیشنهاد کرده از دفتر لس‌آنجلس شبکه برای پوشیدن لباس و آماده شدن استفاده کنند.

سوهانی پیش‌تر به «ورایتی» گفته بود: «پس از دریافت نامزدی، بازخوردهای مثبت زیادی از مردم عادی در سراسر کشور دریافت کردیم و این روزها، ایرانی‌ها به‌شدت به امید نیاز دارند. خوشحال نیستم که بگویم امید در ایران مرده، چون هنوز امیدوارم، اما خبرهای خوب هر روز کم و کمتر می‌شوند، و اینکه موفقیت فیلم ما در اسکار به مردم را امیدوار کرده باعث خوشحالی ماست.» اسکار این بخش را «اندرو گارفیلد» بازیگر فیلم‌های «مرد عنکبوتی» (Spider Man) و «گلدی هان» اهدا کردند.

بهترین فیلم

آنورا (Anora) – برنده شرور (Wicked) مجمع (Conclave) امیلیا پرز (Emilia Perez) تلماسه ۲ (Dune: Part 2) بروتالیست (The Brutalist) ماده (The Substance) یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) هنوز اینجا هستم (I’m Still Here) پسران نیکل (Nickel Boys)

بهترین کارگردانی

ژاک اودیار، امیلیا پرز (Emilia Perez) بریدی کوربت، بروتالیست (The Brutalist) شان بیکر، آنورا (Anora) – برنده ادوارد برگر، مجمع (Conclave) جیمز منگولد، یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) کورالی فارژا، ماده (The Substance)

«شان بیکر» کارگردان فیلم «آنورا» (Anora) به اولین فردی تبدیل شد که در یک سال برای یک فیلم، چهار جایزه اسکار را از آن خود می‌کند. او یکشنبه شب در نود و هفتمین دوره مراسم اهدای جوایز اسکار (Oscars 2025) در بخش‌های فیلمنامه اوریجینال، تدوین فیلم، کارگردانی و بهترین برنده شد.

بیکر با این جوایز مانند «والت دیزنی» که در سال ۱۹۵۳ برای چهار فیلم «بیابان زنده» (The Living Desert)، «اسکیموی آلاسکایی» (The Alaskan Eskimo)، «کشور خرس» (Bear Country) و «تووت، ویسل، پلانک و بوم» (Toot, Whistle, Plunk and Boom) چهار اسکار دریافت کرد، برنده چهار اسکار می‌شود.

بیکر پس از دریافت اسکار روی صحنه از آکادمی به خاطر تجلیل از یک فیلم مستقل قدردانی کرد و یک بار دیگر از اهمیت اکران فیلم‌ها در سالن‌های سینما گفت: «همه ما امشب اینجا هستیم و این برنامه را تماشا می‌کنیم چون عاشق سینما هستیم. کجا عاشق فیلم‌ها شدیم؟ در سالن‌های سینما. تماشای یک فیلم در سینما به همراه مخاطب یک تجربه است. می‌توانیم با هم بخندیم و گریه کنیم، و در زمانه‌ای که جهان به نظر بیش از هر دوران دیگری دچار تفرقه شده، این موضوع اهمیت بیشتری دارد. این یک تجربه جمعی است که در خانه نمی‌توان آن را به دست آورد. و در این روزها تجربه سینما رفتن در معرض تهدید قرار دارد.»

او از «کوئنتین تارانتینو» برای انتخاب «مایکی مدیسون» در «روزی روزگاری در هالیوود» (Once Upon a Time in Hollywood) سپاسگزاری کرد.

«آلفونسو کوارون» پیش‌تر علاوه بر جایزه کارگردانی، جایزه تدوین را به همراه «مارک سنگر» برای «جاذبه» (Gravity) به دست آورده بود در حالی که «جیمز کامرون» علاوه بر بهترین فیلم و بهترین کارگردانی، یکی از سه دریافت‌کننده اسکار تدوین برای «تایتانیک» (Titanic) بود.

«بونگ جون-هو» در سال ۲۰۲۰ با «انگل» (Parasite) به رکورد بیکر نزدیک شد جوایز اسکار بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه اوریجینال و فیلم بین‌المللی دریافت کرد. اما با توجه به اینکه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی به کشور تعلق می‌گیرد، بونگ با سه اسکار به خانه رفت.

«آنورا» در طول فصل اهدای جوایز به افتخارات متعددی از جمله جوایز اتحادیه تهیه‌کنندگان، اتحادیه کارگردانان و اتحادیه نویسندگان برای فیلمنامه اوریجینال شده بود. مدیسون یکشنبه شب در بخش بهترین بازیگر زن به اولین جایزه اسکار خود رسید در حالی که «یورا بوریسوف» در بخش بازیگر نقش مکمل مرد نامزد بود.

«ویلم دافو» برای فیلم «پروژه فلوریدا» (The Florida Project) به کارگردانی بیکر نامزد اسکار شده بود.

بهترین بازیگر مرد نقش اول

آدرین برودی، بروتالیست (The Brutalist) – برنده کولمن دومینگو، سینگ سینگ (Sing Sing) رالف فاینز، مجمع (Conclave) تیموتی شالامی، یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) سباستین استن، کارآموز (The Apprentice)

«آدرین برودی» برای فیلم «بروتالیست» (The Brutalist) در نود و هفتمین دوره مراسم اهدای جوایز آکادمی برنده دومین اسکار خود در بخش بهترین بازیگر مرد نقش اول شد.

او در این بخش با «تیموتی شالامی» برای فیلم «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unknown)، «کولمن دومینگو» برای فیلم «سینگ سینگ» (Sing Sing)، «رالف فاینز» برای فیلم «مجمع» (Conclave) و «سباستین استن» برای فیلم «کارآموز» (The Apprentice) رقابت می‌کرد.

برودی روی صحنه آدامس خود را به سمت شریک زندگی‌اش، «جرجینا چاپمن» پرتاب کرد. وقتی برودی گرم سخنرانی طولانی خود بود کارگردان برنامه با پخش موسیقی سعی کرد به او بگوید که وقت تمام است. بازیگر در واکشن گفت: «الان تمام می‌شود، لطفاً موسیقی را خاموش کنید. قبلاً این کار را کرده‌ام. متشکرم. این اولین بارم نیست، اما کوتاهش می‌کنم.»

او در سخنرانی پنج دقیقه‌ای خود گفت: «بازیگری حرفه بسیار شکننده‌ای است. در ظاهر بسیار جذاب به نظر می‌رسد و گاهی واقعاً همین‌طور است. اما دستاورد من از فرصت بازگشت به اینجا نگاهی متفاوت است. صرف نظر از اینکه در چه مرحله‌ای از مسیر حرفه‌ای خود هستید یا چه دستاوردهایی داشته‌اید، همه‌چیز می‌تواند از بین برود. فکر می‌کنم چیزی که این شب را ویژه می‌کند، آگاهی از این موضوع است، و قدرشناسی از اینکه که هنوز می‌توانم کاری بکنم که دوست دارم.»

برودی ابراز امیدواری کرد که بیست سال بعد بتواند همچنان نقش‌های ارزشمندی را ایفا کند. هر دو جایزه اسکار برودی برای بازی در نقش شخصیت‌هایی اهدا شده که از هولوکاست جان سالم به در برده‌اند. او می‌گوید: «به اینجا آمده‌ام تا یک بار دیگر نمایانگر زخم‌های باقی‌مانده و پیامدهای جنگ، سرکوب سیستماتیک، یهودستیزی، نژادستیزی و دیگری‌هراسی باشم. من برای جهانی سالم‌تر، شادتر و همه‌شمول‌تر دعا می‌کنم و معتقدم اگر گذشته بتواند درسی به ما بیاموزد، این است که نباید اجازه دهیم نفرت افسارگسیخته باقی بماند.»

برودی در سال ۲۰۰۳ وقتی برای فیلم «پیانیست» (The Pianist) برنده اسکار شد ۲۹ ساله بود. او با دریافت اسکار امسال به «تیموتی شالامی» اجازه نداد تا رکورد او را بشکند. او حالا به فهرست کوتاهی از بازیگران مردی پیوسته که دو بار جایزه اسکار بهترین بازیگر را دریافت کرده‌اند: «اسپنسر تریسی»، «جک نیکلسون»، «مارلون براندو»، «داستین هافمن»، «گری کوپر»، «تام هنکس»، «فردریک مارچ»، «شان پن» و «آنتونی هاپکینز». «دنیل دی-لوئیس» تنها بازیگری است که سه بار این جایزه را دریافت کرده است.

 «بروتالیست» در مجموع نامزد ۱۰ اسکار بود و سه جایزه بهترین بازیگر مرد، بهترین فیلمبرداری و بهترین موسیقی متن را دریافت کرد.

بهترین بازیگر زن نقش اول

مایکی مدیسون، آنورا (Anora) – برنده سینتیوا اریوو، شرور (Wicked) دمی مور، ماده (The Substance) کارلا سوفیا گاسکون، امیلیا پرز (Emilia Perez) فرناندا تورس، هنوز اینجا هستم (I’m Still Here)

«مایکی مدیسون» برای فیلم «آنورا» (Anora) به کارگردانی «شان بیکر» برای اولین بار اسکار بهترین بازیگر زن نقش اول را به خانه برد. این فیلم اولین بار در جشنواره کن اکران شد و جایزه «نخل طلایی» را دریافت کرد.

«آنورا» در مجموع برنده پنج اسکار از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین تدوین و بهترین فیلمنامه اریجینال شده است. مدیسون در ماه‌های اخیر جوایز بفتا و ایندیپندنت اسپیریت را نیز دریافت کرده بود.

او روی صحنه اسکار گفت: «بسیار سورئال است. من در لس‌آنجلس بزرگ شدم، اما هالیوود همیشه برایم دور از دسترس به نظر می‌رسید، بنابراین ایستادن روی این صحنه، در این جمع شگفت‌انگیز، واقعاً بی‌نظیر است.»

مدیسون در ادامه از «جامعه کارگردان جنسی» تقدیر کرد و گفت: «بله، من همچنان به حمایت و همبستگی ادامه خواهم داد. آشنایی با این زنان فوق‌العاده، این انسان‌های بی‌نظیر یکی از ارزشمندترین و برجسته‌ترین بخش‌های این تجربه بود.» او در پایان از رقبای خود تمجید کرد: «می‌خواهم از آثار تأمل‌برانگیز، هوشمندانه، زیبا و نفس‌گیر دیگر نامزدها تقدیر کنم. افتخاری بزرگ است که در کنار شما باشم. رؤیایی است که به واقعیت پیوسته.»

مدیسون در بخش بهترین بازیگر زن با «فرناندا تورس» برای «هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here)، «سینتیا اریوو» برای «شرور» (Wicked)، «کارلا سوفیا گاسکون» برای «امیلیا پرز» (Emilia Pérez) و «دمی مور» برای «ماده» (The Substance) رقابت می‌کرد. پیش از برگزاری اسکار دمی مور به واسطه دریافت جوایز گلدن گلوب، انتخاب منتقدین و اتحادیه بازیگران بخت اول این جایزه به شمار می‌رفت.

«میشل یئو» برای «همه‌چیز همه‌جا همزمان» (Everything Everywhere All at Once) و «جسیکا چستین» برای «چشمان تامی فی» (The Eyes of Tammy Faye) روند مور را تا اسکار تکرار کردند. «لیلی گلداستون» برای «قاتلان ماه گل» (Killers of the Flower Moon) و «وایولا دیویس» برای «بلک باتم ما رینی» (Ma Rainey’s Black Bottom) مانند مور پیشروی کرده بودند.

بهترین بازیگر مرد نقش مکمل

کیران کالکین، یک درد واقعی (A Real Pain) – برنده ادوارد نورتن، یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) گای پیرس، بروتالیست (The Brutalist) یورا بوریسوف، آنورا (Anora) جرمی استرانگ، کارآموز (The Apprentice)

«کیران کالکین» برای فیلم «یک درد واقعی» (A Real Pain) برنده اسکار بهترین بازیگر مرد نقش مکمل شد. او روی صحنه شوخی دنباله‌دار با همسرش را ادامه داد و گفت همسرش «جز چارتون» قول داده بود که در صورت دریافت اسکار فرزند چهارم را به دنیا بیاورند. کالکین در مراسم امی سال ۲۰۲۴ پس از دریافت امی برای سریال «وراثت» (Succession) گفته بود که همسرش قول فرزند سوم را در صورت پیروزی به او داده است.

این بازیگر ۴۲ ساله روی صحنه اسکار لحظه دریافت جایزه امی و واکنش همسرش را به یاد آورد: «پس از مراسم، در پارکینگ بودیم… گفت: «خدای من، من این قول را داده‌ام! به گمانم بچه سوم را به تو بدهکارم.» و من به او رو کردم و گفتم: «در واقع چهار تا می‌خواهم.» به خدا قسم یک سال پیش اتفاق افتاد. گفت: «اگر برنده اسکار شدی چهارمی را به تو می‌دهم.»»

کالکین ادامه می‌دهد:‌ «و من تا همین حالا بحثش را دوباره پیش نکشیده بودم. باید این را به تو بگویم جز، عشق زندگی‌ام، «ای سست ایمان» – هیچ فشاری نیست. دوستت دارم. ببخش که دوباره برنده شدم، و بیا قضیه بچه را زودتر تمام کنیم. نظرت چیست؟» دوربین سپس چارتون را نشان می‌دهد که می‌گوید: «نه!»

داستان «یک درد واقعی» درباره ملاقات دوباره عموزاده‌هایی به نام دیوید و بنجی در لهستان به افتخار مادربزرگشان است. «جسی آیزنبرگ» کارگردان فیلم است و در کنار «کیران کالکین»، «ویل شارپ»، و «جنیفر گری» ایفای نقش می‌کند. کالکین برای «یک درد واقعی» برنده جایزه اتحادیه بازیگران، ایندیپندنت اسپیریت، بفتا، انتخاب منتقدین، هیأت ملی نقد و گلدن گلوب شده بود.

«رابرت داونی جونیور» برنده اسکار سال گذشته در این بخش پیش از اهدای اسکار به کالکین گفت: «اگر در فصل اهدای جوایز سعی نمی‌کردی به اندازه من شوخ‌طبع باشی، عالی می‌شدی.»

کالکین در بخش دیگری از سخنرانی خود از «جسی آیزنبرگ» قدردانی کرد: «تو نابغه‌ای. این را رو در رو نگفته‌ام. و هرگز دوباره نمی‌گویم. بنابراین حالش را ببر.»

دیگر نامزدهای این بخش «جرمی استرانگ» برای «کارآموز» (The Apprentice)، «یورا بوریسوف» برای «آنورا» (Anora)، «ادوارد نورتن» برای «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unknown) و «گای پیرس» برای «بروتالیست» (The Brutalist) بودند.

کالکین چند هفته مانده به فیلمبرداری «یک درد واقعی» تا مرز جدایی پیش رفت چرا که تولید پروژه در اروپا و دوری از خانواده او را مردد کرده بود. او در مصاحبه با «ووگ» گفته بود که «اما استون» از او خواسته به اروپا سفر کند: «گفت:‌ «اگر در این فیلم بازی نکنی، تمام پروژه از هم می‌پاشد. اما مسئولیتش با تو نیست. نباید بار این مسئولیت را حس کنی.»»

بهترین بازیگر زن نقش مکمل

زوئی سالدانا، امیلیا پرز (Emilia Perez) – برنده آریانا گرانده، شرور (Wicked) ایزابلا روسلینی، مجمع (Conclave) مانیکا باربارو، یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) فلیسیتی جونز، بروتالیست (The Brutalist)

بهترین فیلمنامه اقتباسی

یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown)، جیمز منگولد و جی کاکس مجمع (Conclave)، پیتر استراهن – برنده امیلیا پرز (Emilia Pérez)، ژاک اودیار، توماس بیدگین، لیا مایسیوس و نیکلاس لیوکی پسران نیکل (Nickel Boys)، رامل راس و جاسلین بارنز سینگ سینگ (Sing Sing)، کلینت بیلی و گرگ کودار

بهترین فیلمنامه اریجینال

آنورا (Anora)، شان بیکر – برنده بروتالیست (The Brutalist)، بریدی کوربت و مونا فاستوولد یک درد واقعی (A Real Pain)، جسی آیزنبرگ ۵ سپتامبر (5 September)، موریتس بیندر، تیم فلبام، الکس دیوید ماده (The Substance)، کورالی فارژا

بهترین فیلم بین‌المللی

هنوز اینجا هستم (I’m Still Here) برزیل – برنده دختری با سوزن (The Girl with the Needle) دانمارک امیلیا پرز (Emilia Pérez) فرانسه دانه انجیر معابد (The Seed of the Sacred Fig) آلمان جریان (Flow) لتونی

فیلم «هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here) ساخته «والتر سالس» شبی تاریخی برای کشور برزیل آفرید. این فیلم یکشنبه شب در نود و هفتمین دوره مراسم اهدای جوایز آکادمی برنده جایزه بهترین فیلم بین‌المللی شد. برزیل پیش از این برنده جایزه اسکاری نشده بود.

«هنوز اینجا هستم» زنی را دنبال می‌کند که در ریو دو ژانیرو برای کشف سرنوشت همسر ناپدید شده‌اش پس از بازداشت در سال ۱۹۷۱ می‌جنگد. «فرناندا تورس» که نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نقش اول بود، «آنتونیا سابویا»، «فرناندا مونتنگرو» و «سلتون ملو» بازیگران این فیلم بودند.

این فیلم در رقابت با «امیلیا پرز» (Emilia Pérez) از فرانسه، «دانه انجیر معابد» (The Seed of the Sacred Fig) از آلمان، «دختری با سوزن» (The Girl With the Needle) از دانمارک و «جریان» (Flow) از لتونی به برتری رسید.

«والتر سالس» پس از دریافت جایزه گفت: «افتخار بزرگی است که در میان چنین گروه فوقالعاده‌ای از فیلمسازان این جایزه را دریافت می‌کنم. این جایزه به زنی تعلق دارد که پس از فقدانی بزرگ در دوران یک رژیم استبدادی، تصمیم گرفت که نشکند و مقاومت کند. این جایزه متعلق به اوست. و به دو زن شگفت‌انگیزی که به او جان بخشیدند: «فرناندا تورس» و «فرناندا مونتنگرو».»

برزیل از سال ۱۹۶۰ پنج بار برای «وعده‌ها» (Keeper of Promises) در ۱۹۶، «اوکواتریلو» (O Quatrilho) در ۱۹۹۵، «چهار روز در سپتامبر» (Four Days in September) در ۱۹۹۷، «ایستگاه مرکزی» (Central Station) در ۱۹۹۸ و «هنوز اینجا هستم» نامزد اسکار شده بود.

این پیروزی برای «والتر سالس» ارزش ویژه‌ای دارد، چرا که او «ایستگاه مرکزی» به عنوان آخرین فیلم برزیلی این بخش را کارگردانی کرده است. «فرناندا مونتنگرو» با آن فیلم تاریخ‌سازی کرد و به اولین بازیگر برزیلی نامزد اسکار تبدیل شد. دختر او «فرناندا تورس»، راه مادر را ادامه داده و دومین بازیگر برزیلی نامزد اسکار این بخش بود.

پیش از مونتنگرو و تورس چند مادر و دختر نامزد اسکار شده بودند: «جودی گارلند» و «لیزا مینلی»، «دایان لد» و «لورا درن»، «جنت لی» و «جیمی لی کرتیس»، «گلدی هان» و «کیت هادسن» و «اینگرید برگمن» و «ایزابلا روسلینی» که امسال برای فیلم «مجمع» (Conclave) نامزد شده است. بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که فیلم «امیلیا پرز» برنده شود و فرانسه را پس از بیش از ۳۰ سال به اسکار این بخش برساند.

«هنوز اینجا هستم» و «امیلیا پرز» هر دو در بخش بهترین فیلم نامزد شده بودند. این اولین بار بود که دو فیلم بین‌المللی در یک سال نامزد اسکار بهترین فیلم می‌شدند. تاکنون فقط ۱۰ فیلم دیگر به این افتخار دست یافته‌اند: «زد» (Z) در ۱۹۶۹ (۱۳۴۸)، «مهاجران» (The Emigrants) در سال ۱۹۷۲ (۱۳۵۱)، «زندگی زیباست» (Life Is Beautiful) در سال ۱۹۹۸ (۱۳۷۷)، «ببر خیزان، اژدهای پنهان» (Crouching Tiger, Hidden Dragon) در سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹)، «عشق» (Amour) در سال ۲۰۱۲ (۱۳۹۱)، «روما» (Roma) در سال ۲۰۱۸ (۱۳۹۷)، «انگل» (Parasite) در سال ۲۰۱۹ (۱۳۹۸)، «ماشین مرا بران» (Drive My Car) در سال ۲۰۲۱ (۱۴۰۰)، «در جبهه غرب خبری نیست» (All Quiet on the Western Front) در سال ۲۰۲۲ (۱۴۰۱) و «منطقه تحت نظر» (The Zone of Interest) در سال ۲۰۲۳ (۱۴۰۲). در میان این فیلم‌ها، فقط «انگل» به کارگردانی «بونگ جون هو» هر دو جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلم بین‌المللی را به خانه برده است. پس از اهدای اسکار به «هنوز اینجا هستم»، ویدیوهایی از شادی مردم برزیل که در خیابان‌ها تجمع کرده بودند منتشر شد. در یکی از این ویدیوها، مردم در زمان پخش کلیپ نامزدها فیلم «امیلیا پرز» را هو کردند اما برای انیمیشن «جریان» دست زدند.

از سوی دیگر ویدیوی دیگری از شبکه مکزیکی پخش‌کننده مراسم منتشر شده که نشان می‌دهد مجریان از شکست «امیلیا پرز» در برابر «هنوز اینجا هستم» خوشحالند و پایکوبی می‌کنند.

بهترین انیمیشن بلند

جریان (Flow) – برنده درون و بیرون ۲ (Inside Out 2) خاطرات حلزون (Memoir of a Snail) والاس و گرومیت: انتقامی بس مرغی (Wallace & Gromit: Vengeance Most Fowl) ربات وحشی (The Wild Robot)

بهترین مستند بلند

خاطرات جعبه سیاه (Black Box Diaries) سرزمین دیگری نیست (No Other Land) – برنده جنگ چینی (Porcelain War) ساوندترک کودتا (Soundtrack to a Coup d’Etat) نیشکر (Sugarcane)

مستند فلسطینی-اسرائیلی «سرزمین دیگری نیست» (No Other Land) که هنوز در آمریکا پخش‌کننده ندارد، جایزه بهترین مستند را در نود و هفتمین دوره مراسم اسکار دریافت کرد. این مستند سرگذشت خانواده‌ای فلسطینی را روایت می‌کند که ارتش اسرائیل آن‌ها را از خانه‌شان در کرانه باختری بیرون می‌اندازد.

«یووال آبراهام»، «باسل ادرا»، «حمدان بلال» و «ریچل زور» پس از دریافت جایزه روی صحنه یکی از معدود لحظات سیاسی مراسم یکشنبه شب را خلق کردند و خواستار یافتن «راه حلی سیاسی» در مورد غزه شدند.

«باسل ادرا» روزنامه‌نگار و فعال سیاسی فلسطینی با صدایی لرزان گفت: «ما از جهانیان می‌خواهیم که با اقداماتی جدی به این بی‌عدالتی پایان دهند و از پاکسازی قومی مردم فلسطین جلوگیری نمایند. حدود دو ماه پیش پدر شدم و آرزویی که برای دخترم دارم این است که مجبور نباشد مثل من زندگی کند… «سرزمین دیگری نیست» بازتاب‌دهنده واقعیت‌های تلخی است که دهه‌ها با آن دست به گریبان بوده‌ایم و همچنان در برابرش ایستادگی می‌کنیم.»

«یووال آبراهام» روزنامه‌نگار اسرائیلی اضافه کرد: «ما فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها این فیلم را با هم ساختیم چرا که وقتی کنار هم باشیم صدایمان قوی‌تر خواهد بود… ویرانی غزه و مردمش را که باید تمام شود، و گروگان‌های اسرائیلی که جنایت هفتم اکتبر ربوده شدند باید آزاد شوند.»

آبراهام سیاست خارجی ایالات متحده تحت دولت «دونالد ترامپ» را یکی از موانع پایان پذیرفتن این بحران دانست: «چرا نمی‌توانید ببینید که ما در هم تنیده‌ایم، اینکه هموطنان من می‌توانند در امنیت باشند اگر هموطنان باسل نیز در آزادی و امنیت کامل زندگی کنند؟»

«سرزمین دیگری نیست» اولین بار در جشنواره فیلم برلین اکران شد و جایزه هیأت داوران را از آن خود کرد اما هنوز پخش‌کننده آمریکایی ندارد. این فیلم یکی از تحسین‌شده‌ترین آثار مستند سال است و در جشنواره‌های بین‌المللی تورنتو، ونکوور و نیویورک به نمایش درآمده است.

بهترین تدوین

آنورا (Anora) – برنده بروتالیست (The Brutalist) مجمع (Conclave) امیلیا پرز (Emilia Pérez) شرور (Wicked)

بهترین فیلمبرداری

بروتالیست (The Brutalist) – برنده تلماسه ۲ (Dune: Part Two) امیلیا پرز (Emilia Perez) ماریا (Maria) نوسفراتو (Nosferatu)

بهترین طراحی صحنه

تلماسه ۲ (Dune: Part Two) نوسفراتو (Nosferatu) بروتالیست (The Brutalist) مجمع (Conclave) شرور (Wicked) – برنده

بهترین طراحی لباس

یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) مجمع (Conclave) گلادیاتور ۲ (Gladiator II) نوسفراتو (Nosferatu) شرور (Wicked) – برنده

«پل تیزول» برای طراحی لباس فیلم «شرور» (Wicked) برنده اسکاری تاریخی شد. او اولین مرد آفریقایی تباری است که اسکار بهترین طراحی لباس را دریافت می‌کند.

تیزول پیش‌تر برای طراحی لباس فیلم «داستان وست ساید» (West Side Story) نامزد اسکار، برای «جادوگر زنده» (The Wiz Live) برنده امی و برای «همیلتون» (Hamilton) برنده تونی شده بود. او امسال در بخش بهترین طراحی لباس با «آریان فیلیپس» برای «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unknown)، «لیندا مویر» برای «نوسفراتو» (Nosferatu)، «لیزی کریستل» برای «مجمع» (Conclave) و «جنتی ییتس» و «دیوید کراسمن» برای «گلادیاتور ۲» (Gladiator II) رقابت می‌کرد.

تیزول پیش از اسکار جوایز بفتا، انتخاب منتقدان و اتحادیه طراحان لباس را به خانه برده بود. او دومین فرد آفریقایی تباری است که اسکار این بخش را دریافت می‌کند. پیش از او، «روث ای. کارتر» برای فیلم «پلنگ سیاه» (Black Panther) تاریخ‌سازی کرد و چند سال بعد برای دنباله «پلنگ سیاه: واکاندا برای همیشه» (Black Panther: Wakanda Forever) این افتخار را تکرار کرد.

تیزول از گروه بریتانیایی طراحی لباس «شرور» که بیش از هزار دست لباس طراحی کردند قدردانی کرد و گفت: «موسی‌های ازی من، «سینتیا [اریوو]» و «آریانا [گرانده]»، عاشق‌تان هستم!»

بهترین موسیقی متن

بروتالیست (The Brutalist) مجمع (Conclave) امیلیا پرز (Emilia Pérez) شرور (Wicked) ربات وحشی (The Wild Robot)

بهترین ترانه اریجینال

El Mal, Emilia Pérez – برنده The Journey, The Six Triple Eight Like A Bird, Sing Sing Mi Camino, Emilia Pérez Never Too Late, Elton John: Never Too Late

بهترین فیلم کوتاه لایو-اکشن

A Lien Anuja I’m Not a Robot – برنده The Last Ranger The Man Who Would Not Remain Silent

بهترین فیلم کوتاه انیمیشن

Beautiful Men In the Shadow of the Cypress – برنده Magic Candies Wander to Wonder Yuck!

بهترین مستند کوتاه

Death By Numbers I Am Ready, Warden Incident Instruments of a Beating Heart The Only Girl in the Orchestra

بهترین چهره‌پردازی و آرایش مو

مردی متفاوت (A Different Man) امیلیا پرز (Emilia Pérez) نوسفراتو (Nosferatu) ماده (The Substance) – برنده شرور (Wicked)

بهترین صدا

یک ناشناخته کامل (A Complete Unknown) تلماسه ۲ (Dune: Part Two) – برنده امیلیا پرز (Emilia Pérez) شرور (Wicked) ربات وحشی (The Wild Robot)

بهترین جلوه‌های ویژه

بیگانه: رمولوس (Alien: Romulus) مرد بهتر (Better Man) تلماسه ۲ (Dune: Part Two) – برنده پادشاهی سیاره میمون‌ها (The Kingdom of the Planet of the Apes) شرور (Wicked)

فیلم‌هایی که بیشترین جایزه اسکار را دریافت کردند:

  Anora – 5 The Brutalist – 3 Wicked – 2 Dune 2 – 2 Emilia Pérez- 2 I’m Still Here – 1 Conclave – 1 A Real Pain – 1 The Substance – 1 No Other Land – 1

حمایت گای پیرس از فلسطین در اسکار ۲۰۲۵

«گای پیرس» روی فرش قرمز مراسم اهدای جوایز اسکار نود و هفتم (Oscars 2025) با پوشیدن سنجاق سینه «فلسطین را آزاد کنید» (Free Palestine) از فلسطین حمایت کرد. پیش از برگزاری مراسم گروهی از حامیان فلسطین مقابل سالن دولبی لس‌آنجلس تجمع کرده بودند.

پیرس که در بخش بهترین بازیگر مرد نقش مکمل برای «بروتالیست» (The Brutalist) نامزد اسکار بود، در چند رویداد دیگر از جمله جشنواره فیلم کن سال ۲۰۲۴ از سنجاق‌های مشابهی استفاده کرده بود. در آن زمان مجله «ونیتی فر» فرانسه سنجاقی که به رنگ پرچم فلسطین بود را سانسور کرد.

او با ارسال یک ایمیل به «سی‌ان‌ان» گفته بود: «در حالی که مردم فلسطین به خاطر رژیم کینه‌توز نتانیاهو رنج و مرگ زیادی متحمل می‌شوند، مایه تأسف است که نشریه‌ای چون «ونیتی فر» سعی می‌کند حمایت من یا هر فرد دیگری را از بین ببرد.»

همزمان با برگزاری اسکار ۲۰۲۵، مذاکرات اسرائیل و حماس متوقف شده و احتمال پایان آتش‌بس وجود دارد.

نود و هفتمین دوره مراسم اهدای جوایز آکادمی با میزبانی «کونان اوبراین» بسیار کمتر از سال‌های پیش رنگ و بوی سیاست داشت.