آرمان زرین کوب نویسنده و کارگردان فیلم ترک عمیق: در این فیلم با یک بیمار جنسی روبرو هستیم!

به گزارش آژانس خبری سینمادرام، آرمان زرین کوب نویسنده و کارگردان فیلم ترک عمیق در نشست فرهنگسرای اندیشه گفت: آسیب های اجتماعی در جامعه زیاد است و به نظرم سالهاست که از سینمای اجتماعی جدا شدیم و تبعات آن را در زندگی روزمره و رفتارهای اجتماعی شاهد هستیم، فیلم های اجتماعی باعث می شدند مخاطب چیزهایی را برای زندگی برداشت کند.

وی افزود: می‌خواستم آسیب های جنسی را در «ترک عمیق» عنوان کنم تا به آگاهی اجتماعی کمک کنم. در این فیلم علاوه بر شخصیت بیمار و پدوفیل کاراکتر مرد، شخصیت زن هم در به وجود آمدن تعرض به فرزندش مقصر است.

ایشان از محدودیت و سانسور فیلمش انتقاد کرد گفت: حتی نام فیلم هم سانسور شد، بخش هایی که در الزامات داستانی ضروری بود، حذف شد. ما در این فیلم با یک بیمار جنسی روبرو هستیم، این شخصیت در حال رنج کشیدن است، چون خیلی از خطاها قابل جبران نیست.

در ادامه مطرح کردند: مخاطب این فیلم باید با تامل شخصیت ها را بشناسد و نیاز دارد بافت درونی فیلم را واکاوی کند، اساسا این فیلم از جنس سینمای بدنه نیست که با ریتمی تند و مملو از اکشن و حرکت و دیالوگ با آن روبرو شد.

او درباره ترسیم پلیس در فیلم گفت: من یک پلیس وظیفه شناس ترسیم کردم که بگویم چرا نباید پلیس ها اینگونه باشند، اگر مافوقی بخواهد امتیازی به یک پلیس اعطا کند باید ملاک همین وظیفه شناسی و همیاری مردم باشد، این همدلی از دستگیری یک سارق ارزشمندتر است.

زرین کوب ادامه داد: «ترک عمیق» یک فیلم کاملا ایرانی است و از نمونه های خارجی متاثر نیست؛ به دلیل تمرکزم بر حیطه روانشناسی، مسئله تعارض به کودکان برایم خیلی چالش بود، اینکه چنین عملی می تواند آینده و زندگی او را تحت تاثیر قرار دهد، برایم نشان دادن این اهمیت در مدیوم سینما مهم و وظیفه بود.

وی با انتقاد از نحوه حمایت در اکران و مواجهه با چنین آثاری که دغدغه اجتماع دارند، گفت: سینمای کمدی بیشتر نسل زد را جلب می کند، این نسل شاید برخی از این فیلم ها را چند بار تماشا کند؛ چند بار دیدن قطعا جذابیتی ندارد، احتمالا هوا یا گرم است یا سرد و اینکه سینما تفریح ارزانی است، اینها مخاطب جدی نیستند و سالن پرکن هستند، هرچند کمدی هایی قابل دیدن است مثلا من کمدی های سروش صحت را هم در سینما و هم تلویزیون دنبال می کنم.

و در پایان بیان کردند: ما قبل‌تر سینمای اجتماعی خوبی داشتیم. فشار اقتصادی و کسب درآمد، نتیجه سینمایی است که نمی گذارد «ترک عمیق» مخاطب خود را بیشتر بیابد الان بیشتر به اقتصاد توجه می شود و کار و تولید فرهنگی در اولویت نیست.